Pergamonto

Onze wandeling begint vlakbij een dorpje in de bergen van West Kreta met zicht op de besneeuwde Witte Bergen, de zogeheten Lefka Ori. Via een smal pad gaan we het dichtbegroeide, sprookjesachtige bos in. Het pad is nauwelijks herkenbaar, bedekt met bladeren. Met veel lianen, donkere klimop en mos op de rotsen, vraag je je af waar de kabouters zich hebben verstopt.

Na een uur komen we bij de rivierbedding en lopen verder over de grote keien door een prachtig kloofje met hoge kliffen, totdat we plots midden tussen de sinaasappel-, citroenbomenk en pronkende pauwen staan . Je weet niet wat je ziet!

 

Tussen die bomen staan nog andere soorten citrusvruchten, ook een heel mooi exemplaar van de  pergamonto. Er bestaan twee soorten, de ene lijkt op een oranje citroen en de andere op een reuze misvormde citroen. Het heeft een voortreffelijk aroma, maar je kan het niet zomaar eten. Het is erg bitter van smaak en de schil ervan wordt geconfijt. Verschillende vruchten worden op Kreta op siroop gezet zoals ook De bittere sinasappel, kweekpeer, druiven of zelfs rozenblaadjes. Al is het mierzoet, kan het zeer delicaat van smaak zijn. Als je door zo’n stokoud dametje naar binnen gewenkt wordt, haalt ze dat gekoesterde potje tevoorschijn, en krijg je op een beeldig klein teer schoteltje, een beetje met een griekse koffie of een druiven eau de vie en ook altijd een glas water. Vind je het te zoet, lijkt je zoiets op suikersiroop niet gezond…je zult het opeten desnoods uit beleefdheid. En met een slokje erbij is het dan toch bijzonder!

Tanit.